Ben de Hacettepe Üniversitesi Devlet Konservatuvarı Tiyatro Bölümü’nün sahnesine çıktım. Cüneyt Gökçer, Ayten Gökçer ve Çetin Tekindor’un karşısında oynadım.
Bu yönüyle Mustafa Kurt’u iyi tanırım.
1988’de stajyer sanatçı olarak geldiği Adana Devlet Tiyatrosu’nda çok oyununu izledim.
1994-2004 yılları arasında Adana Devlet Tiyatrosu Müdürü olarak çok başarılı çalışmalar yaptı, gördüm, o dönemin tanığıyım.
2007-2008 yıllarında DT’de başrejisör oldu, 2013-2014 yıllarında aynı kurumda genel sanat yönetmenliğine atandı, 2018 yılında da Devlet Tiyatroları Genel Müdürü oldu.
Sabancı Tiyatro Festivali, Mustafa Kurt döneminde çağını aştı.
Sabancılar, Mustafa Kurt’a sanat adına çok şey borçludur. Çünkü dünya tiyatrosunda Adana’nın adının duyurulması için büyük fedakârlıklar yaptı.
Mustafa Kurt değil tiyatronun tozunu toprağını yutmak, o sahnenin her karesine ömrünü adamış muhteşem bir sanatçıdır.
Tamer Karadağlı gibi bir iki dizi filmiyle ünlü olmuş, rüzgar nereden eserse yelkenini oraya açan bir tip değil yani…
Mustafa Kurt bir kere asil duruşuyla sanatçıdır.
Tamer Karadağlı’nın Mustafa Kurt’un sanatına, sanat anlayışına, sanatçı duruşuna, beyefendiliğine, kibarlığına yetişmesi için birkaç fırın ekmek yemesi gerekir ama…
Ama burası Türkiye…
Dilini sanat için konuşarak kullananlar, her zaman dilini yalamak ve yağlamak için kullananlara yenilmiştir.
Siyasetçiler Mustafa Kurt gibi dik duran bir isim yerine, Tamer Karadağlı’yı bunun için tercih etmişlerdir.
Tamer Karadağlı şimdi o koltuğa nasıl oturacak?
Çünkü o koltuktan kalkan Mustafa Kurt fazlasıyla o koltuğu dolduruyor ve hak ediyordu.
Tamer Karadağlı, ihtimal o koltuğa otururken büyük bir boşluğa düşmüş gibi hissedecektir kendisini.
Yağlama kültürü o koltuğu doldurmasına yetmeyecektir!
