Türkiye’nin en erkenci patateslerinin toplandığı Adana’da hasat hızla devam ederken, tarlalardan kamyonlara patates yükleyen özel işçiler – halk arasında bilinen adıyla yükleyiciler – dikkat çeken kazançları ve zorlu çalışma koşullarıyla gündeme geldi. Günde 250–300 ton patates yükleyen bu işçiler, günlük 2.500 TL'ye kadar yevmiye kazanıyor. Aylık gelirleri ise 90–100 bin TL arasında değişiyor.
Niğde'den Adana’ya çalışmaya gelen 25 yaşındaki Rüstem Aldemir, işin zorluklarına rağmen kazancından memnun olduğunu söylüyor:
“İşimiz zor ama başka alternatif yok. Ya fabrikada asgari ücretle çalışacağız ya da burada. Günde 250 ton patates yüklüyoruz. Kazancımız 2.000 ila 2.500 TL arasında. Ayda 20 gün çalışsak, bu işten 90–100 bin TL kazanıyoruz. Ama ileride bel fıtığı gibi ciddi sağlık sorunları yaşama riskimiz yüksek.”
42 yaşındaki Murat Karakeytir, çocuk yaşta başladığı tarım işçiliğiyle bir ömür geçirdiğini söylüyor. Günde 20–25 ton patates yüklediğini belirten Karakeytir, “Bu işi yaparak hem evimi yaptım hem kızımı gelin ettim. Yaptığınız işi küçümsemeyin, gayret gösterin” diyor.
Karakeytir, gençlere ise net bir mesaj veriyor:
“Mesleği olmayan birinin bu işi yapmaktan başka çaresi yok. Gençler okumalı, meslek lisesine gitmeli. Ülkemizde ciddi bir ara eleman açığı var ama kimse elini taşın altına koymak istemiyor.”
Afrika sıcaklarının bastırdığı Adana ovasında çalışan yükleyiciler, sabahın erken saatlerinden itibaren yoğun bir tempoyla tarlada ter döküyor. Günlük 100 ton patatesin yüklendiği sahalarda bu işin her bireyi, fiziksel dayanıklılığın ötesinde irade gücüyle çalışıyor. Emeklerinin karşılığı ise anlık değil, yıllara yayılan bir birikimle yaşamlarını şekillendiriyor.
Hem Aldemir hem Karakeytir, uzun vadede bu işin bedelinin ağır olabileceğini kabul ediyor. En yaygın şikâyetler arasında bel fıtığı, varis, kas zedelenmesi ve eklem problemleri yer alıyor. Ancak kısa vadede kazanç odaklı bir yaşama tutunmak zorunda olduklarını vurguluyorlar.
