Muzaffer İzgü, çocukluğunu anlatırken adeta "fakirliğin yuvalarına mutluluk getirdiğini" söylüyordu.
***
Annem de Babam da Atatürk ve Cumhuriyet tutkunu insanlardı.
29 Ekim 1933, Cumhuriyet Bayramı, Cumhuriyetin 10'cu yılı.
Gündüz resmi geçit'e giden Annem, hemen eve döner yemeklerimizi yapardı. Okuma yazma bilmezdi, ama müthiş bir "Cumhuriyetçi Kadın"dı.
Gece 'Fener Alayı' var.
Annem illa "Ben fener alayına gideceğim" diyor.
Bana 9 aylık hamile.
Babam uyarıyor "Yahu hanım, gündüz gittin, karnın burnunda. Orada sancın falan tutmasın.
Annem dinlemiyor 'yok ben gideceğim' diyor.
Karşı komşumuz Nazmiye hanım teyze var.
Onunla birlikte gidiyorlar.
Adana Saathane'nin orası müthiş kalabalık.
En, arkamızda fener alayı.
Yağ Camii'nin oradan, bando çala çala geliyor.
Bu sırada Annemin sancısı başlıyor.
Nazmiye hanım teyze polise koşuyor "Çok kalabalık, çıkamıyoruz" diye.
Polis çare buluyor 'bando'nun arkasına takılın, ilk boşlukta da çıkın' diyor. Önde bando, arkasında annem, karnında ben, arkamızda fener alayı.
Eve geliyor, doğuyorum.
Bando mizika takımı "çıktık açık alınla" dedikçe.ben de annemin karnından çıkmak için, çırpınıp duruyormuşum.
5 yaşındayım.
Babam o zamanlar Saathane'nin oralarda bir kahve'de garson olarak çalışıyor. Patronuna "Yarın Atatürk gelecek,çocuklarımı götüreceğim, büyük insanı
yakından görsünler" diyor.
Patron itiraz ediyor "Sen gidersen çayı kim taşıyacak?"
Babam "İstersen işime son ver, ben yarın çocuklarımı Atatürk'e götüreceğim"
diye cevap veriyor.
Ertesi gün Annemin elinde bir kara torba, babamın elinde bir testi, yola düştük. Atatürk, İstasyon alanına gelecekmiş.
Kürsünün 20 metre kadar uzağındayız.
Bir gürültü, bir ses "Atatürk geldi"
Herkes ayağa kalktı, ben de kalktım ama göremiyorum, boyum yetmiyor. Alkışlar,tezahürat.
Ben de alkışlıyorum aklım sıra.
(Sturn voideds xulubion
Az daha arkamın üstüne düşüyordum. Babam son anda yakaladı.
O sırada gördüm o güzel insanı.
Atatürk'ün son sözleri hala aklımda.
"Çok çalışacağız arkadaşlar" lafını hiç unutamıyorum.
Belki de ömrüm boyunca bu denli çalışmamın sebebi budur.ded ob menn İşte böyle bir ana, babadan,böyle bir evden çıktı Muzaffer izgü.er mb32 "Atatürk öldüğünde, 4 arkadaş bir elektrik direğinin dibinde ağlamaya başladık. Ağlıyorum ama, neye ağladığımı bilmiyorum tabii. ibsemild ens Sonra koşup eve gittim "Anne Atatürk ölmüş" dedim O zaten ağlıyordu.
***
ev VIA
anet ne8" slit menn
Muzaffer İzgü, Muzaffer İzgü'yü işte böyle anlatırdı; dudley Toys/med "Mübarek adamdı. Onun yı marşıyla geldi, zafer bayramıyla veda etti. sist Eğilmeden, bükülmeden, biat etmeden,nasıl başladıysa öyle bitirdi. menné Mustafa Kemal'in askeriydi.
O yolumuzu aydınlatan meşalemizdi.
Bize"Kindar Nesil" olmak yerine,daima "insan nesil" olmayı öğretti. 6264 Nurlar içinde uyusun.
Mekanı cennet olsun.